توضیحات
مدلهای نئوکلاسیک رفتار استراتژیک بینشهای زیادی را در مورد رفتار رقابتی به دست آوردهاند، علیرغم این واقعیت که آنها اغلب بر تعدادی از مفروضات متکی هستند – از جمله تسویه آنی بازار و آیندهنگاری کامل – که توسط طیف وسیعی از تحقیقات زیر سؤال رفته است. محققان عموماً استدلال میکنند که این مفروضات برای پیشبینی تعادلهای احتمالی یک صنعت «به اندازه کافی خوب» هستند و تعدیلهای عدم تعادل و عقلانیت محدود پیامدهای رقابتی محدودی دارند. در اینجا ما بر روی مورد استراتژی در حضور بازده فزاینده تمرکز میکنیم تا مشخص کنیم که چگونه آرامش این دو فرض میتواند منجر به نتایج کاملاً متفاوت با نتایج پیشبینیشده توسط مدلهای استاندارد نئوکلاسیک شود. تحقیقات قبلی نشان میدهد که در صورت افزایش بازده، تطبیقپذیری محدود و رقبای سازگار، در برخی شرایط، شرکتکنندگان اولیه میتوانند با دنبال کردن استراتژیهای Get Big Fast (GBF) به مزیت رقابتی پایدار دست یابند: افزایش سریع ظرفیت و کاهش قیمتها برای به دست آوردن مزیت و بهرهبرداری از سهم بازار. بازخورد مثبت سریعتر از رقبای خود. با استفاده از شبیهسازی حالت دوگانه، نشان میدهیم که وقتی صنعت در مقایسه با تاخیرهای تعدیل ظرفیت به کندی حرکت میکند، شرکتهای منطقی محدود راه خود را به تعادلهای پیشبینیشده توسط مدلهای مرسوم پیدا میکنند. با این حال، زمانی که پویایی بازار نسبت به تعدیل ظرفیت سریع است، خطاهای پیشبینی منجر به ظرفیت مازاد میشود و مزیتی را که با افزایش بازدهی به همراه دارد، غلبه میکند. نتایج ما خطرات نادیده گرفتن نقش پویایی عدم تعادل و عقلانیت محدود را در شکلدهی به نتایج رقابتی برجسته میکند و نشان میدهد که چگونه میتوان هر دو را در تجزیه و تحلیل استراتژیک گنجاند تا یک نظریه بازی رفتاری و پویا که قابل تجزیه و تحلیل دقیق باشد.
مقاله اصلی در Archive.org است. در نهایت در Science Management منتشر شد. می توانید نسخه MS را از صفحه جان استرمن در اینجا دریافت کنید.
فرمت: Vensim (مدل از زیرنویسها استفاده میکند، بنابراین به Pro، DSS یا Model Reader نیاز دارد)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.